Ziarno, które wpadłszy w ziemię obumrze, przynosi plon obfity (J 12, 20-33)
Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!»
Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».
To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
Od czasu, gdy Bóg stał się człowiekiem w Jezusie Chrystusie, znamy Boga znacznie lepiej i pełniej. Grecy, którzy zwrócili się do apostoła Filipa z prośbą: „Panie, chcemy ujrzeć Jezusa”, uznali, że spotkanie z Jezusem pomoże im w rozpoznaniu obecności Boga. Oni mogli Go spotkać osobiście, „twarzą w twarz”, a dla nas to spotkanie jest możliwe przez wsłuchiwanie się w Ewangelię oraz przez sakramenty, zwłaszcza sakrament pokuty i Eucharystię. Jezus wyszedł naprzeciw potrzebie Greków, widząc w tym jeden z ważnych elementów wypełnienia Bożego planu zbawienia: „Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę”. Zarazem – otoczony chwałą przez Ojca – zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć. Ukrzyżowanie przedstawia On jako „wywyższenie”, aby z wysokości Krzyża ogarnąć i zbawić wszystkich, którzy Mu zawierzyli. Jego śmierć nie będzie końcem, lecz obumarciem ziarna wrzuconego w ziemię, które wyda nowe życie i przyniesie plon obfity.
Wielki Post niczego nie nakazuje. Do niczego nie zmusza. Jest on natomiast ciągłą zachętą, by wierzący zechciał zobaczyć w swoim życiu działającego Boga, by wśród wielu obrazów, jakie przewijają się przed jego oczami, dostrzegł, chciał dostrzec, oblicze Jezusa.
Powiedz innym Polkom i Polakom, że są serdecznie zaproszeni do wspólnoty i do modlitwy!!!
W każdej sprawie duszpasterskiej piszcie pod email:
Z modlitwą,
Wasz Ks. Piotr
Комментарии